म चौबिसे गाँउपालिकाको वडा नं ५ धनकुटामा बस्छु । मेरो नाम सरोज बुढाथोकी हो । म पहिला गाँउ घरमै खेतिपाती गर्दै पढ्ने गर्थे तर परिवारको आर्थिक अवस्था कमजोर भएको कारण पढाई लाई अघि बढाउन सकिन । जसो तसो गरेर कक्षा १० चाहि पास गरे । हाम्रो परिवारमा हामी जम्मा ५ जना छौ । हाम्रो परिवार सबै खेतिपातीमानै निर्भर छौ तर के गर्ने कुनै कुनै वर्ष त खेतिपातीले खानै पुग्दैन् र ऋण काढेर पनि जिविका चलाउनु पर्ने हुन्छ । गाँउ घरका खराब साथिभाईको संगत र परिवारको आर्थिक कमजोरी आदिले मलाई झन्डै कुलतमा फसाई सकेको थियो तर मलाई चाहि जहिलैपनि आफैले काम गरेर आर्यआजन गर्न मन लागि रहन्थियो । गाँउ घरमा केहि नहुने रहेछ भनेर म घर छोडेर काम खोज्न धरान आए तर पढाई कमजोर भएको कारण भने जस्तो काम पाईन । त्यस पछि पुर्न: म घर फर्किए तर घर गएपछि झन मलाई तनाब हुन थाल्यो अब के गर्ने होला ? कसरी जिवन बिताउने होला ? यस्तै यस्तै कुरा मनमा खिलिरहेको थियो । एक दिन म हाम्रो घर देखि अलिक तल एउटा किराना पसल छ त्यहाँ सामान लिन गएको थिए । त्यहाँ गाँउकै एउटा दाई संग भेट भयो र दाईले मलाई सिप सिक भाई सिप सिक्यौ भने पछि बिदेश जान पनि काम दिन्छ, नेपालमै पनि रोजगार गर्न सकिन्छ अरु केहि नभए पनि आफै स्वरोजगार भएर राम्रो कमाई गर्न सक्छौ भनेर सल्लाह दिनु भयो । मलाई पनि हो जस्तो लाग्यो र मैले घरमा गएर बुबालाई सुनाए बुवाले पनि सिक्नलाई हौसला दिनु भयो र बुबाको मामाको घर इटहरीमा छ त्यहाँ गएर बसेर सिक्नु भनेर बुबाले मामालाई भनिदिनु भयो र म तालिम सिक्न भनेर इटहरी आए । अनि इटहरीमा तालिम कहाँ सिकाउछ भनेर बुझदै गए तर तालिम सिकाउने ठाउँहरु धेरै रहेछन् । त्यस मध्ये मैले स्वरोजगार ट्रेनिङ सेन्टरलाई रोजे  त्यहाँको सर हामि जस्तै युवा हुनु हुदो रहेछ र हाम्रो जस्तै उमेरमा धेरै जनालाई तालिम सिकाएर सक्षम बनाई सक्नु भएको रहेछ र तालिमको लागि पनि धेरै नै सामाग्रिहरु रहेको देखे त्यस पछि मैले अहिले बजारको माग अनुसारको तालिम कुन छ सर म त्यहि सिक्छु भनेर सोधे मलाई त्यहाँको सरले फ्रिज, ए.सि मर्मत तालिम सिक्न सल्लाह दिनु भयो र मैले पनि यसो सोचे अहिले सबैको घरका फ्रिज छ साथै गाँउपालिका हरुमा ए।सि लगाको छ काम त पाई हालिन्छ यहि तालिम सिक्दापो ठिक हुन्छ जस्तो लाग्यो । त्यस पछि मैले त्यहाँ फर्महरु भरेर तालिम सिक्न थाले । त्यहाँको सरले मलाई सिंगल डोर फ्रिज, डबल डोर फ्रिज, डिप फ्रिज, मिक्चर, हिटर, गिजर, राईस कुकर, वासिङ मेसिन, ए.सि आदि सबै सिकाई दिनु भयो । तालिम

सिकाउदा तालिम केन्द्रमा मात्र सिकेको सिप प्रयाप्त हुदैन भनेर फिल्डमा पनि लिएर जानु भयो । यसरी नै मैले तालिम सिके मेरो काम गराई देखेर होला सरले तालिम त सिक्यौ तर तिमिले काम गरेनौ भने तालिम सिकेको कुनै अर्थ छैन एक ठाउँमा कामको अवसर आएको छ काम गर्छौ भनेर सोध्नु भयो रु मैले पनि हुन्छ भने र सरले मलाई फ्रिज तथा ए।सि। मर्मत गर्ने पसलका काम पनि लगाई दिनु भयो । शुरु शुरुमा त मलाई गाह्रो भयो अहिले त म सबै आफै बनाउछु । हुन त मान्छेलाई जति पैसा भए पनि कहाँ पुग्छ र तर पनि पुरानो दिन सम्झदा अहिले धेरै आन्नद आउछ । हृदय देखि नै धेरै धेरै धन्यवाद दिन चाहन्छु स्वरोजगार ट्र्निङ सेन्टर प्रा.लि. लाई जसले मलाई सक्षम बनाई दिनु भएको छ । अब जहाँ जुन सुकै ठाँउामा गएर आफै व्यवसाय गरेर बस्न सक्ने भएको छु ।